KOMPARATÍV
- Ak chceme porovnať dve veci, ktoré sa v niečom
líšia, používame más / menos que
- Madrid es más grande que Salamanca. – Salamanca es menos
grande que Madrid.
- La ciudad es más ruidosa que el campo. – El campo es menos ruidoso que
la ciudad.
- Nosotros trabajamos más que vosotros. – Vosotros trabajáis menos que
nosotros.
- Mi hermano tiene más dinero que yo. – Yo tengo menos dinero que mi hermano.
- Ak chceme vyjadriť, že dve veci sú rovnaké, používame:
S
prídavnými menami a príslovkami: ‘igual de ... que’, o ‘tan ... como’
- Paco es igual de alto que Juan.
- Paco es tan alto como
Juan.
So slovesami: ‘igual ... que’, y ‘tanto ... como’
- Mi hija se llama igual que mi madre.
- Mi hijo come
tanto como su padre.
SUPERLATÍV
‘más’ a ‘menos’ sa tiež používajú na odlíšenie nejakej osoby alebo veci od
všetkých ostatných nejakého celku:
- Pepe es el alumno más inteligente de la clase.
- El Monte Everest es la montaña más alta del mundo.
Na vyjadrenie najvyššej miery
vlastnosti, bez porovnávania, môžeme použiť ‘muy + prídavné meno’ alebo ‘-ísimo /
-ísima / -ísimos / -ísimas’
- muy guapo – guapísimo
- muy grande – grandísimo
- muy alta – altísima
- muy delgados – delgadísimos
- muy caras – carísimas
Bueno, malo, grande, pequeño, bien a mal sú nepravidelné:
- más bueno / más bien = mejor
- más malo / más mal = peor
- más grande = mayor
- más
pequeño = menor